Kapucynka białoczelna występuje w dorzeczu górnego biegu Amazonki w południowej Wenezueli (stan Amazonas), południowej i wschodniej Kolumbii (region kolumbijskiej Amazonii, na północ od rzek Amazonka i Putumayo oraz fragmentarycznie na wschodnich nizinach na zachód od rzeki Orinoko, na północ aż do dolnego biegu rzeki Meta) i północo-zachodniej Brazylii (na północ od Solimoes, na zachód od rzek Negro i Branco, aż do rzeki Uraricoera); najwyraźniej gatunek ten jest nieobecny w kolumbijskim dorzeczu Amazonki ze środkowych i górnych biegów rzek Meta i Vichada oraz z północnego brzegu górnego biegu rzeki Guaviare[4].
Taksonomia
Gatunek po raz pierwszy naukowo opisał w 1812 roku niemiecki przyrodnik Alexander von Humboldt nadając mu nazwę Simia albifrons[5]. Jako miejsce typowe odłowu holotypu Humboldt wskazał lasy w pobliżu Santa Bárbara i katarakty w rzece Orinoko, w Amazonii, w Wenezueli[5][6][4].
Badania oparte o genetykę molekularną wykazały, że kapucynki białoczelne na południe od Amazonki są zupełnie inne niż te z północy[7]. Wyodrębniony ponownie do rangi gatunku Cebus unicolor reprezentuje kapucynki występujące na południe od rzeki, a te z północy nadal są traktowane jako C. albifrons[4]. Może być więcej taksonów kapucynek występujących na północ i południe od Amazonki, które nie zostały dotychczas zidentyfikowane[4]. Taksony pośrednie między C. albifrons i C. capucinus występują w środkowej dolinie San Jorge, w dolnym biegu rzeki Cauca w Kolumbii[4]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[4].